Eindelijk hier is hij, de nieuwe bank.

Voor ons is hij al niet nieuw meer, want hij staat al een paar weken hier in huis, maar hij komt tot nu toe nog niet op een foto voor. Onze hondjes mochten op de oude bank altijd gaan en staan waar ze wilde, maar bij deze bank proberen we het een beetje in de perken te houden(voor zo lang het duurt). Ze mogen er eigenlijk niet op, want ze hebben heerlijke zakken om op te liggen (hadden ze altijd al hoor!).

Dat ze er niet op mogen hadden ze snel in de gaten en het gebeurd dan ook eigenlijk niet. Een vergissing als een bekende binnenkomt en ze super blij zijn en willen kroelen of als de dolle vijf minuten die zeker een kwartier duren aangebroken zijn dan gaat het soms ook wel eens fout, maar dat is dan ook alles. Maar toch hebben ze een manier gevonden om toch op de bank te liggen of zitten, hup hoepseke hup, bij het baasje of vrouwtje op schoot en lekker genieten. Ze zeggen wel eens dat het moeilijk is om honden iets af te leren wat ze al lang gewend zijn om te doen, maar wij zijn niet anders gewend dan dat het makkelijk gaat om veranderingen door te voeren als je zelf maar consequent bent. Twee keer nee of foei en meer was er niet voor nodig.

Verder hebben we vandaag bij Rontu bloed laten prikken om haar hormoontjes na te laten kijken. Dat ze daar last van heeft weten we wel(wat een chagerijn zeg), maar er moest nagekeken worden hoeveel progesteron er in haar hormonen voor kwam. Het bloedprikken vond Rontu niet erg om te laten doen, alleen het feit dat de dierendokter haar pootje vast hield was genoeg om even tegen te stribbelen. Maar hij kreeg meer als genoeg bloed te pakken en belde een uurtje of drie later met de uitslag; 0,81. We hebben nu weer een afspraak gemaakt voor maandagmiddag, de bofhond, dan mag ze weer mee!!

Even terug komen op dat gechagerijn van Rontu, ze is niet alleen hoor. Miyuki en zij zijn als ze zich niet aan het poetsen zijn heel de tijd samen bezig en vliegen elkaar regelmatig in de haren. Volgens mij zijn ze aan het knokken om de reu, want dit hebben we nog nooit mee gemaakt. Soms moet ook Keiko het ontgelden, maar dan is het zo afgelopen, want die wint nog steeds en denkt bij haar eigen, doe eens normaal zeg en dat denken wij ook.