Vandaag was voor mijn zusje en mijn broertjes de dag der dagen.

We zijn eerst met het vrouwtje naar de dierendokter gegaan voor ons eerste spuitje.
Wat heel leuk was was dat we daar met z’n alle gewoon mochten spelen.
De dierendokter zei tegen zijn assistent dat ze de dweil zovast maar klaar moest zetten, maar vrouwtje zei toen dat dat niet hoefde omdat we al geplast hadden en toen we na een lange tijd daar geweest en gespeeld te hebben weg gingen was er geen druppel plas op de grond gekomen, goed van ons hé!
Maar onder het spelen door werden we een voor een nagekeken, werden gewogen en kregen ons spuitje, maar daar gaven we allemaal niks om.
De meeste mensen leren bij de dierendokter de Shiba pas echt kennen, omdat ze gaan gillen als er ietspijn doet, maar wij hebben volgens het vrouwtje een hele lieve dierendokter, want we hebben niet gegild (tante Keiko en mama Rontu doen dit ook nooit).
Dus doet een spuitje pijn?
Als je het aan ons vraagt nee hoor!
Van de dierendokter hebben we allemaal een paspoort mee gekregen waarin de dierendokter alles wat hij heeft gedaan heeft geschreven.

Ook schreef hij dat we hele mooie en gezonde puppy’s zijn.

Toen we net thuis waren kwam er een vreemde man en ook die gaf ons een spuit, maar die deed ons wel zeer.
Het was dan ook een dikke spuit maarmee er een chip in ons lijfje werd gedaan.
Maar als die chip er in zat hielde we ook op met gillen en gingen we snel weer spelen, want we hebben toch geen tijd om pijn te hebben.

‘Savonds zijn we ook nog mee gegaan naar de school van tante Keiko en mama Rontu, maar mama Rontu heeft lekker alleen thuis op de bank gelegen, een avondje vrij zeiden het baasje en vrouwtje van mama Rontu.
Om daar te komen moesten we in de auto mee maar daar moeten we nog wel aan wennen hoor.
Ik heb op de heenweg het eerste half uur zitten huilen en ben daarna in slaap gevallen, voor ik het wist was ik op de school .
We hebben daar even rond mogen lopen en we moeten zeggen school lijkt ons ook wel leuk.
Daarna mochten we in de auto slapen en we waren weer thuis voor we er erg in hadden.

Net hebben we nog even een plasje gedaan.
En nu gaan we lekker dromen, weltrusten!