Betrapt.

Nou van de week hadden Keiko en ik het over dat de bloemetjes bijna sneuvelde toen wij aan het spelen waren, nou vandaag was het echt zo.

Keiko en ik hebben lekker heel de dag in de tuin gespeeld, in de zon gelegen, gespeeld, geslapen en gespeeld.Na al dat spelen was het dan echt gebeurd, de bloemetjes waren van de plantjes af gevallen.Wat wil je eigenlijk anders met twee wervelwinden erlangs komend en dat heel vaak op een dag.

Nou kwam het vrouwtje weer net langs op het momnet dat ik bij de bloemetjes stond die riep dan ook; betrapt Rontu.
Ze denkt nu natuurlijk weer dat ik de boosdoener ben, maar vrouwtje ik was het niet hoor, Keiko en ik waren samen aan het spelen en toen vielen ze er gewoon van af.

Maar even later was ik wel degene die de bloemetjes van heel dichtbij aan het bewondere was.
Sterker nog ik was ook aan het kijken of ze misschien wel lekker waren om te eten.
Maar nee, geef mij toch maar hondenbrokjes of een kluifje, dat smaakt een stuk beter.
De aangegeten bloemetjes liggen nog op het pad, daar blijven ze dan ook liggen tot vrouwtje of baasje ze opruimd, ik blijf er namelijk van af, want ze waren echt smerig.
Maar toch is het een leuk gezicht in de tuin, al die bloemetjes, dus de volgende keer kijk ik wel uit waar ik loop, want anders gaan er nog meer sneuvelen en dat vind ik niet leuk.