De uitslag van het herexamen is vandaag door de brievenbus op de deurmat gevallen.
Dat het beter gegaan was is waar maar veel beter ook niet, het was nu een vier tegen over de oude drie.
En zoals de kop vanvandaag al zegt ga ik alles weer op nieuw doen, ja alles ook wat ik de vorige keer makkelijk gehaald heb (regels zijn regels).
Ik ga het nu in oktober weer proberen, want eind juni vinden Remko en ik wel weer erg vlug.
Ook omdat we dan net de sleutel van het huisje hebben en dan eigenlijk daar veel mee bezig zijn.
In oktober moet dat wel helemaal achter de rug zijn, misschien kan ik mezelf dan in het huisje wel afzonderen, zodat ik weer goed kan leren, al zal die rassenkennis een moeilijk iets blijven.
Niet alleen moeilijk maar ook erg nutteloos.
Als ik een hond zie lopen en ik wil weten wat voor ras het is vraag ik het wel aan het baasje en anders pak ik er de hondenencyclopedie wel bij, dan weet ik het toch ook.

Verder hebben de hondjes net met opa en oma gespeeld en gekroeld. die waren even hier om te eten.
En nu liggen ze weer uitgeteld op hun kussens, maar wat wil je ook na zo’n middag.
Keiko heeft het op zich erg rustig gehouden maar Rontu heeft alle vogels uit de tuin gejaagd.
Al lag ze lekker lui op de bank, als ze in de tuin een vogel zag was “Roeftem” naar buiten en weg was de vogel weer, zo heel de middag door.