Leren, leren en nog eens leren.

Zo daar ben ik weer eens, de laatste tijd zijn de hondjes veel aan het woord geweest, maar nu ben ik degene die veel heeft mee gemaakt.

Zoals jullie weten ben ik bezig met cursusen te volgen om "instructeur hondentrainen" te worden. Dat is dus ook waar ik de afgelopen drie weken zo druk mee bezig ben geweest dat het hier wel erg stil is geworden. De eerste week moest het huis helemaal gepoetst worden (als ik cusus heb is er maar een ding belangrijk het studieboek, dus blijft het poetsen liggen) en de nodige feestjes werden gevierd. De tweede week was het inlezen geblazen en ook de stof van cursus I moest ik nog even snel herhalen.

En toen, het was zover, de cursus Instructeur II begon vorig weekend. Ik weer vroeg op pad naar Antwerpen en deze keer moest er een hond mee, Miyuki was de klos. Toen alle cursisten aan wezig waren, bleek dat we met 5 mensen waren die samen de eerste cursus gevolgd hadden, gezellig en leuk dus. Op tafel lagen weer een boek en een map klaar die geleerd moesten gaan worden, fijn!!! Ook kregen we te horen dat we een les moesten geven voor de klas waar we een punt voor zouden krijgen en we zouden ook deoordeeld worden met een punt voor het omgaan met honden (lees lichaamstaal en commentaar toepassen) tijdens de praktijk trainingen. Het leuke hiervan was dat je de honden van andere cursisten moest lopen. Voor de derde dag, de maandag had ik besloten om maar alle hondjes mee te nemen, dan kon ik in de pauze lekker met ze wandelen, maar dat veranderde zondagavond. Rontu besloot om roet in het eten te gooien (zoals wij dat zeggen) en werd loops. Dus ik nam alleen Miyuki en Keiko mee, terwijl Rontu een fijne middag bij opa en oma had. De leraar was blij met Keiko, de extra hond, want er waren een paar honden bij die er helemaal geen zin in hadden en mocht Keiko mee doen. Wat was het leuk om die twee uitslovers bezig te zien met andere baasjes, geweldig en ik kreeg dan ook iedere keer te horen dat ze het zo leuk deden, zelfs de leraar vond ze super en die is toch wel wat gewend. De hele week erna was het waar Patricia is is ook haar boek of haar map, maar ja dat was voor een goed doel, hoe meer kennis hoe leukeren beter. Afgelopen zaterdag was het weer zover, Antwerpen werd weer onveilig gemaakt door een groep cursisten. Trainen tussen de buien door, stof doornemen in de klas en filmpje kijken tussen door, wat is er veel te zien en te leren. Op zondagmiddag was het dan zover het examen. 20 meerkeuzevragen en 20 open vragen, fijn, dachten we allemaal, maar dat deden we eigenlijk al de eerste dag toen we de stof zagen. Positief/negatief, bekrachteging/correctrie en Pavlov/Skinner, HELP!!! Maar het is gelukt, teminste ik heb alle vragen beantwoord en nu moet ik mijn punten maar weer afwachten.

Na het examen vroegen we of we eventueel ook herexamen moesten doen voor het praktijkgedeelte en toen schoot de leraar in de lag en zei dat we ons daar geen zorgen om hoefde te maken. Hond in het bakkie dus! 1=1=2! Taart! Een klein feestje werd daar dus voor gebouwd en we borrelde met heel de groep gezellig nog wat na.

Wat gisteren trouwens goed te merken was aan Keiko en Miyuki was de wisseling tussen de baasjes die cursusdagen, want gisteren op de behendigheidstraining deden ze maar wat en dat leek dus helemaal nergens op. Nu liggen er 2 honden totalloss en ik val ook iedere keer spontaan in slaap, want zijn cursusuen toch vermoeiend.

4 gedachten over “Leren, leren en nog eens leren.

  1. Ilone, Ik hoop echt dat je daar gelijk in hebt, maar de postbode moet het bewijs leveren. Maar dat jij er een goed gevoel bij hebt doet me goed, want met jou goede gevoelens…… zit het meestal goed.

  2. Wat goed, dat goede gevoel!!! Laten we dat vooral vasthouden. Hou je ons op de hoogte?

    Kus voor de hondjes, dat hebben ze wel verdiend!

    p.s. Meestal wordt Miyuki toch ook loops als Rontu het is? Laat ze anders eens opschieten!!!

  3. Nancy; Ja inderdaad, maar Miyuki is weer lekker op haar eigenwijze manier bezig! We lopen er dan ook heel de dag met een stukje keukenrol achter aan om te kijken hoe ver ze is, maar dat is nog steeds wit.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.