Ja hoor, we zijn weer thuis.
Enhu, we hebben een leuk weekend achter de rug hoor.
Gisteren morgen hebben we een klein rondje gewandeld met het vrouwtje (het baasje lag toen nog op zijn bedje).
Daarna zijn we even alleen thuis moeten blijven omdat baasje en vrouwtje naar een vergadering moesten, maar ze waren op tijd terug om ons weer gezelschap te houden.
Ook waren er de mensen bij die eerst de eieenaren van het huisje waren en weet je wat leuk was, die mevrouw is bang van honden en wilde eerst niet mee naar binnen (wij moesten dus even in de keuekn blijven) en even later zat die mevrouw op de bank en liepen wij ook gewoon door de huiskamer, knap toch van die mevrouw.

Vandaag hebben we samen met het vrouwtje broodjes gehaald bij de bakker, maar ik (Rontu) moet zeggen dat dat voor mij nu genoeg wandelen was voor een dag.
Na het ontbijt is het baasje nog een grootte wandeling met mij (Keiko) gaan lopen, lekker door de bossen struinen dat is wat wij toen gedaan hebben.
Met takken of dennenappels in mijn bekje lopen zonder dat Rontu ze er uit haalt is ook lang geleden, dus dat heb ik ook weer eens gedaan en dan gelijk een stukje rennen, want ik ben dan erg trots dat ik wat gevangen heb (teminste dat zeggen baasje of vrouwtje altijd).
Verder is er weinig gebeurd hoor, lekker luieren en slapen.

O ja toch, ik (Rontu) heb nog een paar eekhoorntjes gezien.
Ze liepen gewoon in de tuin maar die Keiko lag zo te slapen dat die ze niet gezien heeft.
Dus heb ik haar even later maar verteld dat de eekhoorntjes er ook weer waren, net als ons weer een weekendje weg.
En toen zei het vrouwtje dat dat niet waar was en dat die eekhoorntjes er wonen en dat we ze dus nog wel vaker zouden zien.

En toen we net thuis kwamen zagen we dat sinterklaas ook weer in het land is, hij heeft zelfs al gereageerd op deze web-log.
Hij schreef dat wij al erg groot geworden waren en dat ik (Rontu) een groot cadeau op zijn verjaardag krijg.
Ik (Rontu) moet zeggen dat ik erg benieuwd ben naar wat dat cadeau dan wel niet zal zijn, ach nog een weekje of drie wachten zegt het vrouwtje.
Dus gaan we maar dromen over wat het zal zijn en ook zullen we maar lief zijn, je weet maar nooit, want vorig jaar kregen we wel een lekkere letter van hem.