Wilde ik gisteren gaan vertellen wat ik gedaan had met de hondjes, kon ik weer eens niet op internet.
Is dat nou alleen bij ons of gebeurd dat bij iedereen wel eens?

Nou gisteren ben ik dus een hele poos boodschappen gaan doen, teminste dat is wat ik de hondjes heb wijs gemaakt.
Maar toen ik thuis kwam en de boodschappen waren op geruimd wisten ze wel beter, ik rook ook naar opa, oma en Boyke (die logeert tenslotte bij opa en oma), Boyke heeft weer eens een grondige borstelbeurt gehad en hij knaptte er echt van op.
Daarna hebben we nog eens lekker geluierd en gewacht op het baasje, want ik ben niet alleen met de hondjes op stap geweest maar Remko is ook mee gegaan.

Het bos was de eindbestemming en al komen we daar regelmatig met z’n viertjes is het toch altijd anders.
Ik bedoel met z’n tweetjes is het toch altijd anders, want de hondjes zijn wij binnen twee tellen kwijt en we zien zelden of nooit voorbij rennen.
Het enigste wat we van hun mee krijgen is een berg lawaai van Rontu die Keiko aan het vertellen is dat ze niet zo ver van ons vandaan mogen en dat ze het liefst weer terug naar ons gaat.
Maar ja, ze luistert toch naar haar grote zus en blijft dan bij haar, totdat ze denkt ;baasje en vrouwtje gaan nu echt de andere kant op, ik moet rennen en dan komt ze over het pad dat wij gekozen hebben aan gezoefd en wat blijkt dan, Keiko staat al voor ons op het pad en dat vind Rontu dan erg raar, want Keiko is haar toch nog niet voorbij gerend, hoe kan dat dan!
Nou keiko weet dus ondertussen zo goed de weg in het bos dat die gewoon haar instinct achterna gaat, rent dan door de bossen zo op het pad af waar ons pad op uit komt en dan zien we elkaar weer vanzelf.
Keiko kun je ook tot lui betietelen, ze zal niet snel het pad terug lopen om je te zoeken, stel je voor dat je die weg twee keer loopt, dat kan toch niet, ze loopt wel door en ziet je dan vanzelf weer wel ergens, eigenlijk is ze dus slim en niet lui.
Ook zijn we weer een rioolbuis tegen gekomen wat tot gevolg had dat we een Keiko hadden die zwart zag tot aan haar oksels, maar thuis was dat al weer schoon.
Verder hebben we nog een tijdje op de speelwiede gespeeld met een balletje.

Vandaag is het weer een hele gewone dag, werken , hondjes uitlaten, koken. vanavond naar ringtraining, de hondjes nog een keertje uitlaten en dan naar bed.
Hè dat was snel, zo kan het dus ook, een dag in vogelvlucht!