Volle bak.

Het is hier op het moment volle bak in huis. En dan niet wat mensen betreft, maar wat Shiba\’s betreft. We zijn nu even met z\’n zevenen en dan nu in een cijfer, want dat is misschien duidelijker, 7 Shiba\’s zijn er nu hier in huis.

Wij zijn zelf natuurlijk al met z\’n viertjes. Dan hebben we Taiko nog, die wordt zo opgehaald om weer naar huis te gaan na twee dol dwaze weken hier en dan zijn er nu ook Okayra en Suki. Jaja, de 2 zusjes die samen in België wonen. Die twee blijven hier lekker voor een weekje logeren. Heb ik (Tatsu) er toch nog speelkameraadjes bij nu Taiko weer weg gaat!!!

Zo, en nu gaan we weer ravotten, wooeeeffffff

Echt pootjes draaien.

Baasje heeft vandaag even met de dierendokter gebeld. Hij wilde weten wat voor vooruitgang hij en vrouwtje moeten zien. Oké, Miyuki is wat karakter betreft weer de oude, maar haar koppie wil nog steeds niet doen wat zij wil. Aangezien vrouwtje precies weet wat een pilletje prednison doet vind ze het niet gek dat Miyuki weer de oude lijkt.

De dierendokter vertelde dat hij hoopte dat het nog goed zou komen met haar koppie, maar dat dat misschien wel heel erg lang kan gaan duren, als het nog goed gaat komen.

Wij hebben het dus de komende tijd erg druk met pootjes draaien, want je snapt wel dat we willen dat Miyuki weer een knappe Shiba dame gaat worden. Oké we zijn eerlijk, ze is nog steeds knap, maar het kan knapper.

Miyuki, we zullen pootjes draaien of ons eigen leventje er vanaf hangt.

Knuffel tante Keiko, mama Rontu en oom Tatsu

Kong kampioen.

Een Kong kan eigenlijk niet kapot, maar dan moet je hem niet bij mij (Tatsu) in de buurt laten. En nu heb ik ook nog hulp van mijn broertje Taiko en samen krijgen we alles kapot.

Ik was al begonnen met slopen vanaf dat ik hem heb, maar op deze manier gaat het lekker snel. Gek hoor dat vrouwtje al mijn speelgoed dat nieuw is even heeft opgeruimd, we kunnen zo lief spelen.

Naar de dierendokter.

Vanmorgen moest ik (Miyuki) met baasje mee naar de dierendokter. Mama Rontu had me al gezegd dat ik niet zo eigenshiba’s moest zijn en gewoon even mee moet zodat ze me beter kunnen maken.

Vanaf woensdag middag lijkt het of ik te veel gedronken heb en dan bedoeld vrouwtje daar mee dat het lijkt of dat ik een paar borreltjes op heb. Nou dat is dus niet zo. Ook stond mijn oortje een beetje scheef en dus maakte vrouwtje mijn oortje al schoon, maar dat was eigenlijk helemaal niet vuil (ik was me iedere dag heel goed), maar toch je weet maar nooit. Gisteren toen vrouwtje weer thuis kwam van haar werk was het nog niet over en ze belde gelijk met de dierendokter om af te spreken.

Samen met baasje ging ik er dus heen omdat vrouwtje gewoon moest werken. En wat bleek ik heb een middenoorsbeentjeonsteking. Ondertussen was mijn koppie ook al wat veranderd. Mijn oortje doet niet meer draaien, mijn oogje gaat niet meer dicht en mijn lip hangt er ook maar raar bij. De dierendokter zegt dat waarschijnlijk de ontsteking tegen mijn aangezichtszenuw drukt en dat dat rare koppie geeft. Laten we hopen dat dit het is en dat baasje op tijd met mij bij de dierendokter waren, want anders, daar wil ik nog niet aan denken. Ik heb een antibioticakuur voor 3 weken en ik slik nu net als vrouwtje pilletjes die prednison heten. Over een paar dagen moeten baasje en vrouwtje al wat verbetering zien en weer even met de dierendokter bellen.

Gaan jullie pootjes draaien dat ik weer beter wordt?

Spelen in de tuin.

Soms moeten de buren zich ook wel afvragen wat er hier in huis allemaal gebeurt. Een berg lawaai als wij in de tuin aan het spelen zijn is de normaalste zaak van de wereld.

Hier ben ik (Tatsu) lekker aan het ravotten met Taiko en ons nichtje Miyuki (hihi, ze is dan wel bijna 5 jaar ouder, maar toch zijn wij haar oompjes) ligt er lekker bij te kijken.

Wij zijn even later ook wel uitgeteld hoor en daar maakte vrouwtje gelijk gebruik van om een mooi plaatje van Taiko te schieten. Trouwens voor wie niet weet wie Taiko is dat is mijn broertje zwart.

Zo, nu weten jullie dus ook weer hoe hij geworden is.