Zo hier zijn we weer eens. Deze keer lag het niet aan het vrouwtje dat er niks verteld werd, maar aan Internet zelf. We konden daar iedere keer maar even op en dat was vrouwtje natuurlijk erg snel beu.

Nou eerst die twee leuek dagen dan maar. Vorige week vrijdag was ons vrouwtje jarig en we kregen heel veel mensen op bezoek. Wat was dat gezellig en gekroeld dat we hebben. Op zaterdag ging het vrouwtje helemaal alleen weg. Het fokkerscongres van de Raad van Beheer in de Beekse Bergen was de bestemming. Vrouwtje heeft daar veel plezier gehad en wij hebben lekker wat gewandeld met het baasje en in de tuin gelegen.

De verdere dagen was het hier best rustig, tenminste tot woensdag middag. Toen kwam Okaiya hier aan en ze bleef ook nog eens achter toen haar vrouwtje weg ging. Vrouwtje en baasje vetrelde dat ze hier wel 11 nachtje blijft slapen omdat haar vrouwtje op vakantie is. Nou na een uurtje stoeien, blaffen, keffen en ravotten is de rangorde duidelijk geworden en nu mag ze zelfs al bij ons op de zak slapen.

Gisteren is vrouwtje op en naar geweest naar Zeeland. Het eerste adres waar gestopt zou worden was het huis waar Nagai (mijn (Rontu) zoontje) woont. Alleen in (Miyuki) mocht mee, want anders zou Okaiya helemaal alleen thuis zijn en dat is toch ook wel zielig. Daar werd wat gekletst en gedronken en toen ging de reis weer door. Een zus van opa is ziek en daar wilde we dan ook even langs. Weer thuis gekomen hebben opa en oam ook nog wat bij ons gegeten en toen werd het weer rustig in huis.

En dan vandaag. We hebben eerst uitgeslapen, want vrouwtje heeft ons bijna heel de nacht wakker gehouden. Hoesten, proesten, snotteren enz. was waar ze dat mee deed en dat was voor ons niet zo fijn. Maar toen ze naar bendeden ging konden wij nog een oogje dicht doen, lekker. Laat in de ochtend werd er aan de deur gebeld. En wie daar was, nou Osha. Jaja, het puppy dat haar pootje gebroken had. Ze heeft haar baasje en vrouwtjes zo ver gekregen dat ze nog een keertje naar ons huijse in Duitsland mag, dus die kwamen de sleutel op halen. Eerst was waren wij even met te veel hondjes om haar te verwelkomen in onze roedel, maar na even appart te zijn geweest ging het zo heel goed. Leuk hoor om die twee zusjes met elkaar te zien spelen.

En toen ze Osha weer naar huis was, zijn wij gaan luieren. Okaiya en Keiko hebben het vrouwtje warm gehouden, want die kreeg ook nog de koude rillingen en dat terwijl ze al dik was aangekleed en onder een dekentje lag.

Ze is dus echt wel ziekjes en dat is ze niet vaak en als ze het is geeft ze er niet aan toe. Ze loopt nu ook met een keukenrol onder haar armen, want ze kan haar neus blijven poetsen. Maar vouwtje; wil je ons een ding beloven, hou ons vanacht niet uit onze slaap? We hopen dat je dan vannacht gewoon lekker slaapt en dat je morgen weer de oude bent, want dit is maar niks.