Wat bofte wij vandaag weer zeg. Toen het vrouwtje thuis kwam van haar werk ging het niet zoals wij gewend zijn. Alleen Miyuki mocht even plassen en daarna kregen wij gelijk onze brokjes. Toen wij dia brokjes aan het opeten waren vertelde het vrouwtje dat ze een verrassing had en dat wij heel snel meer zouden weten. Onze losloopriempjes werden aan gedaan en toen dachten we joepie we gaan naar het bos, maar dat is toch niks ongewoons.

Maar toen! De bel ging en de deur werd door het vrouwtje open gedaan en daar stond…. joepie Mariska van Marcel, Mariska, Tama en Miko. Maar die hadden we toch zondag nog gezien en toen was er toch niks afgesproken.

Het vrouwtje vertelde toen we in de auto naar het bos zaten dat het een spontane actie was van Marcel (wilde nog even van het lekkere weer genieten) en dat die dus vanmorgen een sms-je had gestuurd  met de vraag of wij mee gingen wandelen en het vrouwtje had dus ja gezegd. Na heel Breda te hebben doorkruisd kwamen wij in Ulvenhout aan en daar konden wij tama en Miko dan ook begroeten. En daar gingen we dan lekker rennen door het bos.

Lekker met z’n alle ravotten in het bos. Wat wel opvalt is dat Tama en Miko niet zo gek doen als wij en ze staan dan ook regelmatig raar te kijken. Mara wij wten zeker dat als ze nog vaak met ons gaan wandelen Tama me ons mee gaat doen.

Nog even een modderbadje nemen, want dat schijnt goed te zijn voor de huid en het makkelijke is dat je dan ook gelijk wat kan drinken. Zo hebben zeker een uur samen doorgebracht in het bos en daarna zijn we weer ieder onze eigen weg gegaan. Maar Marcel als je vaker zo’n spontaan idee hebt zijn wij van de partij hoor, want wij vonden het super (ook als het vrouwtje niet mee kan).

Wat wij vandaag verder gedaan hebben, nou uitrusten, uitrusten en uitrusten, want van zo’n wandeling wordt je wel erg moe hoor. O ja, wat we nog even moeten zeggen van het vrouwtje; Marcel en Mariska bedankt voor de foto’s en de gezelligheid!