Afgelopen weekend waren wij weer eens in Duitsland en daar lag toch een berg sneeuw zeg, geweldig.
Zaterdag hebben wij een paar uur geskied en gesnowbaord en daarna ……….. dat lezen jullie straks.

Gisteren heb ik (Patricia) een hele wandeling gemaakt met de hondjes en wij kwamen op plekke uit waar helemaal nog niemand geweest was en dat betekende dan ook dat ik tot heverwege mijn bovenbeen in de sneeuw liep en de hondjes die waren soms helemaal kwijt.

Hier heb je Keiko na een paar rondjes te hebben gerend, maar dan wel aaan de riem want anders gaat mevrouw jagen en dat is zielig voor de hertjes die daar in de bossen lopen.

En hier Rontu, die verdekt staat opgesteld om Keiko aan te vallen als die weer met haar hoofd boven de sneeuw uit komt.
Al met al voor mij en de hondjes een geslaagde wandeling en daarna opwarmen in de kroeg.

En nu het verhaal van na het skien en snowboarden.

Hier sta ik voor de voordeur van het huisje dat wij op dat moment met een makelaar gingen bekijken.

Nou de volgende keer hoeven we daar waarschijnlijk niet meer voor de deur te blijven staan, want we stoppen dan gewoon de sleutel in het sleutelgat, draaien hem om en ga naar binnen.
In het kort, wij gaan een bod uitbrengen op dit huisje.

Toen wij er naar binnen gingen was het net of we thuis kwamen, helemaal geweldig, jaaaaaaaaa dus, was wat wij aan elkaar lieten zien, zonder dat de makelaar het zag.

Maar voor al de mensen die aangeboden hebben dat ze wel wilde helpen met het opknappen van het huisje, sorry waarschijnlijk is jullie hulp niet nodig.
Er hoeft namelijk niet veel gedaan te worden en zijn jullie uitstapjes ook overbodig.
Maar je mag natuurlijk altijd op bezoek komen als je toevallig in de buurt bent, bis dann.