Vanmorgen nam ik op een rare manier afscheid, ik had opeens haast om naar school te gaan, sorry daarvoor.

Hier een paar kiekjes om te laten zien aan een paar mensen dat ik heel goed op kan letten, als baasje of vrouwtje maar duidelijk laten zien wat ze willen.

Zoals baasje nu staat (met z’n handen voor de borst) moet ik hem strak aankijken en zoals jullie zien doe ik dat dan ook maar, misschien krijg ik dan wel een snoepje en ja hoor, dat is gelukt.

Ook was er een oefening dat wij hondjes bij het baasje moesten komen op bevel, maar nu stonden alle andere hindjes uit de klas er in een rij omheen en er lag ook een grote knuffelbeer in de weg en die mochten we eigenlijk niet mee nemen of aanraken.
Jullie raden het al, ook dat ging goed.
Baasje vond dat die oefening nog moeilijker kon en ik moest gaan liggen (in die rij waar de andere hondjes stonden) en hij liep gewoon weg en ik moest blijven liggen.
Dat was super moeilijk; ik lag daar los met een knuffelbeer in de buurt en dan was er ook nog een andere hond die naar zijn baasje moest gaan, maar ach ook dat ging goed.

Keiko was er ook bij en stond vol bewondering naar mij te kijken en toen ik uit de klas kwam kreeg ik ook gelijk een kroel van haar omdat ik het zo goed gedaan had.Thuis gekomen kregen we na onze uitlaat ronde eerst eten en daarna een kluif, maar omdat ik zo goed mijn best had gedaan kreeg ik de grootste en daar ben ik nu net mee klaar, hij was trouwens erg lekkker.

Nu is mijn buikje vol, ben ik mijn energie kwijt en de web-log is bij gewerkt, dan doe ik nu iedereen de groeten en tot morgen!
O,ja, opa en oma veel plezier de komende dagen daar in Zeeland en geniet er van, een knuffel en een poot van mij en Keiko.