Jaja, het is ons gelukt, we hebben Mariska, haar ouders, Simba en Ziggy zaterdag middag uit ons huisje gejaagd en zijn daar nou al een paar dagen lekker aan het genieten.

Zondag gebeurde het onvermijdelijke hier in Duitsland, we moesten een berg op klimmen. Deze keer was het de Ettelsberg en daar werd een Alphorn-messe gegeven. Nou gingen wij niet voor die mis naar boven, maar voor de gezelliheid. Oké, baasje ging voor het welberoemde broodje steak. Voor de lol hebben we even de mis gevolgd, maar toen gebeurde het onvermijdelijke.

Als je ziet hoeveel mensen er daar boven op de berg waren, dan weet iedereen die een Shiba heeft ook hoeveel opmerkingen en welke vragen we habben gehad. Vrouwtje schrijft er even een paar op; Wat voor ras is dat?, Zijn nog jong zeker?, Mogen we ze aaien? en Moet je goed verzorgen zeker?. En dan nog de opmerkingen; Dat lijken wel vosjes, dat daar zijn mini Husky’s en wat zijn ze lief. En ook werden er weer eens stiekum foto’s gemaakt van ons.

Maar we hebben ook nog 2 hele leuke reactie’s gehad. Eerst werd vrouwtje gefeliciteerd met de schoonheid van ons en haar liefde voor ons. En toen gebeurder het, het onvermijdelijke, er vrouw werd naar ons toe gestuurd om ons knappe hondjes te bekijken. Tot nu toe voor ons het onvermijdelijke, maar wat wilde nou die vrouw begon in het Duits tegen het baasje te praten en vertelde dat ze ook 2 Shiba’s heeft. Hihi, baasje lachte en ging in het Nederlands verder praten, want hij had op haar jas Onvermeidelijk zien staan en dat is een Nederlandse damesband die hele gezellige muziek maakt, want dat hebben we even later gehoord.

Ineens werd de mis een soort van feest dat verdacht veel op een feest dat bij ons in Februari gevierd wordt. Pure gezelligheid dus.

Maandag habben we een beetje en rustdag, want ik (Rontu) voelde zondag toen we die berg op liepen wel dat ik puppy’s in mijn buikje heb en gaf toen ook wijs aan dat zo’n wandeling niet iedere dag moet gebeuren. Baasje en vrouwtje luisterde naar mij.

Een wandeling naar de bakker om broodjes te halen en daarna lekker de tuin in om te zonnen en later als het weer wat koeler is een rondje onderlangs en toen was het wel weer genoeg. Vrouwtje heeft onze nageltjes wel geknipt, want toen had ze wat te doen toen baasje aan het fietsen was. En morgen, dat zien we morgen wel weer.

Baasje heeft nog een foto gemaakt van mij (Rontu) buik om over 2,5 weken te zien hoe dik ik ben geworden.