Vannacht ben ik (Rontu) even geshrokken zeg, stond er ineens een Zwarte Piet voor mijn neus. Weet je wat hij deed? Hij legde een paar cadeautjes bij mij en mijn puppy’s in de werpkist, gaf mij een zoen en ging weer weg. Ik heb maar even een gil gegeven naar het vrouwtje en baasje zodat ze wisten dat er een indringer bij mij was geweest, maar die sliepen vast en zeker zo lekker dat ze mij niet eens gehoord hebben. Gelukkig hebben mijn puppy’s hem niet gezien en gehoord, want anders zouden ze vast en zeker de schrik van hun leven hebbben gehad.

Toen baasje en vrouwtje vanmorgen beneden kwamen schrokken ze dan ook wel even, maar gelukkig was er niks gebeurd met mijn puppy’s. Ze hebben op de brief gekeken en zagen dat de cadeautjes voor onze mensenvriendinnetjes Quinty en Moïse zijn. Nou komt dat goed uit, want die zouden morgen toch al naar mijn puppy’s komen kijken en kunnen dan dus gelijk hun cadeautjes uitpakken.

Verder gaat alles erg goed hier in huis. Ik voel me een echte trotse moeder. Ik kom soms heel even uit de werpkist, maar dat doe ik alleen als mijn puppy’s slapen. Maar als mijn twee wondertjes wakker zijn en honger hebben ben ik er voor ze. Ze weten me heel goed te vinden, maar soms ben ik het reutje even kwijt, verstoppertje spelen kan hij al als de beste. Soms ligt hij ineens onder het dekentje, soms ligt hij in het overdekte gedeelte van de kist en soms zitten mijn oogjes een beetje dicht en kan ik hem gewoon niet goed zien op het leuke kleedje dat vrouwtje in de kist heeft gelegd.