Vanmiddag ging de telefoon, mijn (Remko) moeder aan de lijn en die vroeg of hij even wat voor haar wilde doen.
Ik zei ja ( even later was het niet meer nodig) en als tegenprestatie mochten wij bij hun komen eten.
Ook de hondjes mochten mee en weten jullie wie daar ook was, hun mensenneefje Mauro en daar hebben ze weer op hun gemak naar gekeken, wat een ding zeg.
Hij had ook een leuk kroelbeertje bij maar die heeft Rontu eens van dichtbij bekeken.
Nou ja bekeken, ze heeft er mee gespeeld en toen ze er mee klaar was (wij hadden nog niet eens gezien dat ze het had) was het kapot.
Mauro; uit naam van Rontu; sorry, maar bijna alle kindjes hebben wel een beertje met een afwijking.