Het lijkt er op dat mijn baasje en vrouwtje aan vakantie toe zijn, of zouden we bijna gaan?
Baasje is net een weekje ziek geweest.
En het vrouwtje kan namelijk al lang niet meer tellen en ze weet niet precies wanneer het fout is gegaan, maar gisteren is er weer een tandje van Rontu uitgevallen (en gevonden) en dat was de twaalfde al en ze dacht pas bij de tiende te zijn.
Ze heeft voor de zekerheid de nieuwe tandjes geteld en de lege gaatjes en het was toch echt het twaalfde tandje.
Nu gaat het wisselen van Rontu op naar de hoektanden.

Er verschijnen allemaal al dingen die wij altijd mee nemen naar Duitsland.
Zoals de rugzakken, ditjes en datjes uit de medicijnla, de lange riem (kan ik lekker ver weg , los lopen mag daar eigenlijk niet maar doen we soms wel hoor) en speeltjes en snoepjes staan ook al klaar.
Rontu vind het allemaal maar vreemd, maar ja zij weet ook niet wat er gaat gebeuren, ik lekker we en ik verklap niks hoor, ze merkt het zelf wel.
Ik hoop alleen 1 ding en dat is dat Udo en Monica (de eigenaren van het huisje en cafe/restaurant) genoeg “Schweinoren” hebben voor mij en Rontu en dat ze Rontu ook eens los laten lopen in het cafe.
Als ik zo over ga nadenken ben ik al in Duitsland en leef ik dus met mijn hoofd in de wolken, ik hoop dat we het weer naar ons zin hebben!
Ach, nog drie nachtjes slapen en dan gaan we, eindelijk.