Een tijdje geleden was Remko zijn nieuwe fiets binnen en moest Keiko er gelijk aan geloven.
Maar vrijdag was Patricia haar fiets binnen en nu moest Rontu er dus ook aan geloven.
Vanmorgen heeft ze eerst geprobeerd hoe ze het aan ging pakken.
De beste manier was om Rontu in het fietsmandje te zetten en met haar halbandje vast te maken aan het fietsmandje.
Vanmiddag zijn we dan ook een stukje gaan fietsen naar opa en oma toe.
Rontu vond het geweldig, ze kon het namelijk allemaal goed in de gaten houden.
En Keiko vond het maar raar, zij heeft namelijk een hele tijd naar Rontu gekeken (dus achterom lopen kijken), met het idee van waarom moet ik zelf lopen en mag Rontu lekker zitten.
Nou Keiko; simpel, jij bent ook pas met 1 jaar gaan fietsen en Rontu mag dat dus nog niet voor haar gezondheid.
Maar troost voor haar ligt er ook al een springer klaar, dus over een jaar is zij ook de sigaar.
het was wel leuk met twee maar keiko vind lopen aan die fiets maar niets hoor volgens mij vind ze het eng
Anneke; nee hoor, maar je moet toch weten waar de rest is, en ook voor baasje is het weer even aftasten hoe hard hij moet fietsen
Hallo Keiko en Rontu,Mijn baasjes kunnen ook niet wachten op grote wandelingen en er met de fiets op uit te trekken.
Maar ik moet inderdaad ook wachten.
Keiko veel succes naast de fiets. 😉
Ik ben een klein beetje jaloers op die kleine Rontu. Die mag lekker op zo’n prachtige fiets zitten.
Hehe! Eindelijk je fiets binnen?
Kunnen we een keer gaan fietsen met zijn vieren (of zessen)!!!! Is Rontu zo hard gegroeid? We hebben haar twee weken niet gezien en volgens de laatste foto’s is ze behoorlijk groot geworden!!!
🙂 Groetjes van M&M