Eindelijk was het vandaag weer zover, er mocht weer een hondje naar ringtraining. Dit was al een aantal weken geleden, omdat het een paar keer niet goed uitkwam om te gaan, de school een paar weken gesloten was vanwege de vakantie stop en toen waren we zelf een aantal weken op vakantie. Maar op de heen reis had ik er al weer de balen van het verkeer in Nederland. Op de weg van ongeveer 54 kilometer heb ik zeker 7 kilometer in de file gestaan. Omdat het allemaal niet opschoot had Miyuki er op een gegeven moment ook genoeg van om in de "hondenbak" te zitten en kwam dus gezellig naast me op de stoel zitten en de mensen die achter me in de file stonden maar lachen, wat een hondje is het toch ook. Een kwartier te laat of kan ik beter zeggen nog een kwartier te gaan (de les duurt namelijk maar een half uurtje) kwamen we de klas in zetten. Nou toen de les was afgelopen mochten we omdat we in de file gestaan hadden ook nog aan de volgende les mee doen, maar daarvoor hebben we bedankt, we hadden er genoeg van en wilde het liefste naar huis. Nog even bijpraten met wat bekende en daarna vlug in de auto. Maar ook op de terug weg hebben we een hele poos in de file gestaan. Bij Dordrecht moesten we van 4 rijbanen terug naar 1 rijbaan en even voor Breda vonden ze het ook erg leuk om pionnen op de weg te gaan zetten. Vandaag hebben Miyuki en ik dus ongelovelijk veel extra tijd in de auto door gebracht, zowel op de heen als op de terug reis.
Ik zou bijna zeggen: “Ga toch fietsen” Maar helaas is dat net te ver!
Je had beter nog even kunnen blijven.
Geen last van file gehad.
Doei, Ilone
Ilone; Mazzelkont, deze keer stond de file op het stuk waar jij al weer de andere kant op was gegaan.
Tja als ze daar nu eens echt een oplossing voor konden vinden.
Maar ook mijn boefjes hebben nog last van het feit dat ze hun vakantievriendjes missen ze zijn erg stil en liggen maar voor zich uit te staren.