Wat er bij ons in huis toch allemaal aan de hand is, wij weten het niet, maar als er een van de damens wil gaan computeren dan doet dat ding het niet.
Zo was het dus gisteren middag en zo gaat het vandaag ook al heel de tijd.
Gisteren hebben we een bezoekje gehad van een nicht van het baasje en haar man (Chantal en Renè) en daar zijn baasje en vrouwtje ook mee naar een bruiloftsfeestje gegaan.
Ik moet eerlijk zeggen ik ken die twee nog niet zo goed (ze waren anderhalf jaar aan het fietsen in hele verre landen) maar ik mag ze wel.
Toen het ze dus met z’n viertjes weg gingen moesten Keiko en ik thuis blijven, want een bruiloftsfeest is niks voor hondjes en al was het wel wat voor hondjes dan niet voor loopse hondjes (een mooie witte jurk met rode vlekken is natuurlijk niet de bedoeling).
Nou even genoeg over gisteren.
Vanmorgen moest ik vroeg mijn bedje uit om naar Sleeuwijk te gaan, er moest bloed geprikt worden om te kijken hoe het met mijn hormoontjes gesteld is.
De dierendokter was erg aardig (hij heeft ooit ook de foto’s van mijn heupjes gemaakt) en de naald om bloed af te tappen zat er zo in.
Hij haalde er een half buisje uit en dat vond ik wel een beetje veel, maar toen het vrouwtje vertelde dat ket vanzelf weer aangevuld werd door mijn lijfje was het weer goed.
De uitslag van de proef zouden we twee uur later via de telefoon te horen krijgen dus ik dacht dat ik klaar was, maar nee hoor, de dierendokter wilde ook nog even kijken of alles binnen in mij ook goed was.
Dus hij ging net als z’n collega vorige week bij het uitsrijkje even met een ding in mijn k..je om te kijken en alles was goed.
Nou na even met de dierendokter gekroeld te hebben zijn we naar huis gegaan en heb ik het hele verhaal aan keiko verteld, en die snapt er niks van, want zij heeft dit nog nooit mee gemaakt.
Om tien uur precies ging de telefoon en baasje pakte op, ik zat naast hem en hoorde dat het de dierendokter was die vertelde dat de waarde van het hormoon progesteron in mijn bloed 2,7 was en dat dat al goed was voor de eerste keer bloedprikken.
Er is weer een afspraak gemaakt voor dinsdag ochtend on half tien om voor de tweede keer bloed te prikken en dan kan het zijn dat het hoog genoeg is om die dag gelijk naar Ilone te gaan, zodat ik met Miyagi kan gaan “spelen”.
Voor de rest van de dag zijn we met z’n alle lui geweest, alleen de normale rondjes buiten en dan binnen weer lekker slapen en niksen.
Leuk nieuws Rontu! Je hebt helemaal gelijk, rust maar lekker een poos. Straks krijg je het misschien nog druk met “Spelen” met Miyagi. ( Wat een mooie naam trouwens)
Fijn dat het goed is gegaan met het prikken. Enne ons nog niet goed kennen voor je het weet denken jullie zijn ze daar alweer 😀
Chantal; wij geloven daar niks van, die twee blijven het leuk vinden als jullie komen dat is bij iedereen!
He zusje,gaaf joh om te spelen met Miyagi.
Al denk ik niet dat het zelfde spelen wordt als ik toen met Miyagi.
Maar hoe dan ook heel veel succses!
En de groetjes aan Keiko,en uiteraard ook de baasjes. 😀
Het kan niet anders of dat moeten wel hele mooie puppies worden. Dat kan gewoon niet anders, met twee van die mooie ouders.
Groetjes